Łyżwiarstwo uprawiano w całej Galicji. Niewiele później niż LTŁ, bo w październiku 1871 r. powstaje „Krakowskie Towarzystwo Łyżwiarskie”. Organizowało ono ślizgawki na Stawie Zwierzynieckim, a następnie wydzierżawiło w tym celu staw w ogrodzie Kremerowskim. W 1877 r. zainicjowało działalność „Krakowskie Towarzystwo Łyżwiarzy” (KTŁ), które do swoich celów wykorzystywało staw przy ul. Karmelickiej. W lutym 1881 r. na stawie przy ulicy Kopernika, obok Ogrodu Botanicznego zostały rozegrane w Krakowie pierwsze zawody łyżwiarskie. Ciekawą formę jazdy na łyżwach zaproponowało KTŁ w 1883 r., przygotowując taflę do zjeżdżania o długości 6 m i nachyleniu 40˚.
W kolejnych latach udostępniano krakowianom coraz więcej ślizgawek. Pod koniec XIX w. można było jeździć na łyżwach w parku Krakowskim, przy ulicy Kopernika i na Stawie Zwierzynieckim. Największą z nich otwarto w styczniu 1896 r. przy ulicy Wolskiej na boisku krakowskiego „Sokoła”, który przejął rozwój dyscypliny w mieście po rozwiązaniu KTŁ.
Sport łyżwiarski w Galicji szczyt swojej popularności odnotował w latach 1890–1900. Wiązało się to głównie z powstawaniem kolejnych „gniazd sokolich”. W tym czasie oddziały łyżwiarskie były pod względem liczebności drugie po kolarstwie, ponadto ślizgawki Towarzystw udostępniano szerokim warstwom społeczeństwa. Udokumentowanymi ośrodkami łyżwiarskimi, w których powołano stowarzyszenia łyżwiarskie były m.in. Towarzystwo Łyżwiarskie w Rzeszowie (1881 r.), Towarzystwo Łyżwiarskie w Tarnowie (1883 r.), Klub Łyżwiarski w Nowym Sączu (przed 1890 r.), Klub Łyżwiarzy w Wadowicach (przed 1890 r.), Towarzystwo Łyżwiarskie w Cieszynie (1892 r.) Na uwagę zasługuje też założone w 1871 r. Bielsko-Bialskie Towarzystwo Łyżwiarskie, które wzorem największych towarzystw Galicji wybudowało w 1896 r. w obrębie Plant Blichowskich Pawilon Lodowy z szatnią, wypożyczalnią i restauracją. W okresie zimowym koło pałacu tworzono miejskie lodowisko, które było oświetlane lampami elektrycznymi.
Niebagatelne znaczenie dla rozwoju łyżwiarstwa w Galicji miało wydanie przez Radę Szkolną Krajową okólnika z dnia 15 września 1890 r., skierowanego do wszystkich dyrekcji szkół średnich. W tym dokumencie Rada zobowiązuje dyrekcje tych placówek do zainteresowania młodzieży m.in. sportem: pływackim, łyżwiarstwem i zabawami ruchowymi na świeżym powietrzu. Dyrekcje zobowiązano ponadto do organizowania dla młodzieży osobnych godzin zajęć na lodzie, o ile to możliwe na istniejących obiektach w porozumieniu z ich właścicielami, a jeżeli takowych brak na ich terenie — rozważenie ich założenia.
Bez wątpienia, od początku jego powstania aż do 1914 r., za centrum sportu łyżwiarskiego w Galicji należy uznać Lwów i Kraków. Jednak w Krakowie miał on charakter rekreacyjny, natomiast we Lwowie zdecydowanie sportowy.
Cały artykuł znajdziesz pod linkiem: https://pzls.pl/cykl-histrii-lyzwiarstwa/