W Tomaszowie Mazowieckim, po oddaniu w 1971 r. do użytku pierwszego pełnowymiarowego naturalnie mrożonego toru łyżwiarskiego przy ul. Strzeleckiej, Bogdan Drozdowski nie poprzestawał w wysiłkach nad dalszym unowocześnianiem bazy szkoleniowej. Sukcesy na arenie międzynarodowej wychowanków klubu Stanisławy Pietruszczak i Jana Józwika znacznie to ułatwiały. W Tomaszowie łyżwiarstwo stało się wiodącą sekcją klubu Pilica, zajmującą w rankingach wysoką pozycję we wszystkich kategoriach wiekowych. Starania o sfinansowanie budowy sztucznie mrożonego toru podjęto w Tomaszowie już 1977 r. Wtedy to rozpoczęto prace projektowe, a w 1978 r., po skompletowaniu maszyn i urządzeń, możliwe było rozpoczęcie jego budowy. Ruszyła ona w 1979 r., kiedy to Drozdowskiemu i działaczom Pilicy udało się do niej przekonać ówczesne kierownictwo ZWCH Wistom oraz po uzyskaniu niezbędnego poparcia GKKF i władz województwa piotrkowskiego oraz miejskich Tomaszowa. Rozpisano konkurs na dyrektora planowanej inwestycji. Został nim Jan Śnioszek. Społecznemu Komitetowi budowy przewodził Wicewojewoda Piotrkowski Władysław Wałach, a samą budową kierował jeden ze współtwórców idei tego obiektu Włodzimierz Chmielewski, wiceprezes KS Pilica ds. inwestycji. Podobnie jak wcześniej w Lubinie i Sanoku, tak i w Tomaszowie przedsięwzięcie spotkało się z przychylnością społeczeństwa, zwłaszcza 12 tysięcznej załogi Wistomu.
Zadbano również o inne źródła finansowania, tak budowy toru, jak i rozwoju klubu. W 1981 r. Pilica jako jeden z pierwszych w Polsce klubów otrzymał pozwolenie Ministerstwa Finansów na prowadzenie działalności gospodarczej. Po zawarciu wieloletniej umowy z ZWCH Wistom stała się ona podstawą wypracowywania środków finansowych na sport przez następne 15 lat. Dodatkowo budowę wsparły środki finansowe z Totalizatora Sportowego. Do czasu wybudowania własnego sztucznego toru Pilica korzystała z obiektu na warszawskich Stegnach.
Sztucznie mrożony tor do łyżwiarstwa szybkiego oddano w Tomaszowie dokładnie pięć lat po warszawskich Stegnach 17.01.1984 r. Uroczystego otwarcia dokonał ówczesny Prezes GKKFiS Marian Renke. Jak wspominał Jan Śnioszek:
Wszyscy rozumieli, że dzięki temu torowi dla tomaszowskiej młodzieży otworzy się droga w szeroki świat. Ja zostałem oczywiście dyrektorem całego obiektu, już nie w budowie.
Tak też się stało. Nowy obiekt przyciągnął do łyżwiarstwa zastępy młodzieży. Nabór do sekcji przeprowadzono spośród 1500 dzieci ze wszystkich tomaszowskich szkół.
Czytaj więcej w kolejnej odsłonie cyklu historii łyżwiarstwa.