Dzisiaj, 9 października, przypada setna rocznica powstania Polskiego Związku Łyżwiarskiego, z którego bezpośrednio wywodzi się Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego.
Począwszy od 1919 r. Lwowskie Towarzystwo Łyżwiarskie (LTŁ) odnowiło swoje przedwojenne kontakty z innymi ośrodkami łyżwiarskimi z terenu pozostałych zaborów, w tym przede wszystkim z Warszawskim Towarzystwem Łyżwiarskim (WTŁ). Niejednokrotnie zwracało się do nich z propozycją założenia związku łyżwiarskiego. Inicjatywa ta ze względu na zmieniającą się sytuację polityczną została odłożona w czasie, aż do 1921 r., kiedy to działania LTŁ mające na celu integrację sportu łyżwiarskiego w Polsce przyniosły zamierzony efekt. Na jego zaproszenie do Lwowa przybyły delegacje Lwowskiego i Bielskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego oraz będącego jeszcze w fazie organizacji Wileńskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego.
Na wzór istniejących już w innych dyscyplinach sportu związków 9 października 1921 r. powstał we Lwowie Polski Związek Łyżwiarski (PZŁ) z zadaniem ujęcia tego sportu w całej Polsce w ramy wspólnej organizacji, nawiązania kontaktu z zagranicą przez przystąpienie do Międzynarodowego Związku Łyżwiarskiego, urządzenie szerszych zawodów łyżwiarskich, wydanie przepisów, instrukcji itp.
Jako członkowie założyciele do Związku przystąpiły Towarzystwa: Lwowskie (LTŁ), Warszawskie (WTŁ), Wileńskie (w fazie organizacji) oraz Bielskie (BTŁ). Ponadto do PZŁ przystąpiły Klub Sportowy Warszawianka i Związek Harcerstwa Polskiego — Komenda Miejskiej Chorągwi Krakowskiej. Ustalono, że siedziba Związku będzie zlokalizowana we Lwowie, przy ul. Pełczyńskiej l.57. W gestii działaczy ze Lwowa pozostało delegowanie wiceprezesa, sekretarza, skarbnika oraz pięciu członków Zarządu. Warszawiacy ze swojego grona powoływali prezesa i dwóch członków, natomiast Wilno wiceprezesa i jednego członka.
W skład pierwszego zarządu weszli:
Prezes ppłk inż. Aleksander Bobkowski (Warszawa)
Wiceprezes Leon Getter (Lwów)
Wiceprezes inż. Wacław Zwolski (Wilno)
Sekretarz Władysław Kuchar (Lwów)
Skarbnik: Roman Stahl (Lwów)
Członkowie: Zygmunt Nowakowski (Warszawa), Jan Ruszczyński (Warszawa), Tadeusz Kuchar (Lwów), Roman Kikiewicz (Lwów), Józef Łapiński (Lwów), dr Bolesław Trzos (Lwów), kpt. Felicjan Sterba (Lwów),
por. Tadeusz Daniec (Wilno)
Jedną z pierwszych decyzji PZŁ było rozpisanie w nadchodzącym sezonie 1921/1922 zawodów o mistrzostwo Polski, które miały się odbyć 28 stycznia w Warszawie. Ponadto Związek polecił wszystkim swoim członkom zorganizowanie przed tym terminem zawodów okręgowych. Ich celem był przegląd możliwości polskich łyżwiarzy oraz rozpropagowanie łyżwiarstwa wśród młodzieży i publiczności. Równocześnie PZŁ wydał jako obowiązujące tymczasowe przepisy zawodów łyżwiarskich.
W czasie zaborów, począwszy od 1898 r. polskich łyżwiarzy na forum ISU, jako jego pełnoprawny członek, reprezentowało WTŁ. Po odzyskaniu niepodległości i powołaniu PZŁ postanowiono wystosować do ISU w Sztokholmie prośbę o przyjęcie go w poczet członków tej organizacji oraz o nadesłanie statutu i regulaminów zawodów celem ich opracowania i rozpowszechnienia wśród członków PZŁ.
